Gentleman

GENTLEMAN 

Eind vorige eeuw was San Francisco een roerige stad. Music -halls, kroegen en bordelen vormden een bonte verzameling van tamelijk grof vermaak. Er werd gegokt, gedanst en gevochten. Bijzonder geliefd waren de bokswedstrijden in schimmige achteraf etablissementen. Voor een paar schamele dollars werd door de ‘local heroes’  tot bloedens toe gestreden. In deze sfeer van drank, corruptie en geweld maakte een bescheiden, beschaafde boekhouder in korte tijd furore:  

James J. Corbett. Zijn prestaties in het milieu trokken al snel de aandacht van een heuse trainer, de Engelsman Watson. Bij zijn entree in de California Athletic Club had Corbett zich al een bijnaam verworven. Door zijn voorliefde voor verzorgde kleding en zijn correcte optreden in en buiten de ring werd hij ‘Gentleman Jim’ genoemd. Zijn flitsende voetenwerk, voor die tijd zeer opvallend, zijn zorgvuldige bestudering van aanvals- en verdedigingstechnieken, zijn stijlvolle manier van boksen maakten hem tot één van de coryfeeën van de ‘noble art of selfdefence’. Een enkele keer tref je in het voetbalwereldje een dergelijk beschaafd persoon aan. Ik geef toe, het zijn uitzonderingen, maar toch. 

Ted Immers is er zo één. Om alle misverstanden bij voorbaat uit te sluiten: ik matig me geen oordeel aan over Immers’ trainerskwaliteiten. Als je bij drie eerstedivisieclubs hebt gewerkt en zo af en toe een periodetiteltje meepakt dan beheers je het vak toch wel een beetje. Of bestuursleden van een gemiddelde club hebben er iets minder kijk op dan ze ons willen doen geloven. Maar dit terzijde. 

Ik heb Immers in het kader van een stukje over ons veel geroemde regionale elftal een regionale horecatijger genoemd. Hij lijkt ook in dat opzicht op James J.Corbett. ook deze gentleman bezocht op gezette tijden een drank- en spijshuis. Ted is ook daar correct en beschaafd.  

Kun je ook té correct en té beschaafd zijn? Helaas, ik vrees van wel. In de voetbalwereld heb je aan bovenstaande eigenschappen weinig. Ted toont begrip voor de financiële positie van de club. Hij weigert uit te halen, daar dacht Corbett toch anders over. Een paar voorbeelden: 

1. van Doorneveld wordt technisch directeur: bij Ted niets dan begrip. 

1. van Doorneveld neemt een training over: Immers heeft er begrip voor. 

1. van Doorneveld neemt Immers’ positie over: Ted wenst Hans veel succes en begrijpt dat Hans de beste man is op deze plek.  

Sommige mensen hebben wel heel, heel veel begrip. Ik niet, ik begrijp niet dat twee weken voor het bekend maken van Immers’ ontslag het bestuurslid technische zaken rept van: ‘prettige samenwerking’, ‘intentie om met elkaar door te gaan’ en ‘de organisatie moet intact blijven’. 

Ik begin van het verhaal van dat gedwongen staan en een vliegtuig eerder ook steeds minder te geloven. 

Die nieuwjaarskaart zal toch wel gemeend en oprecht zijn? 

‘Gelukkig Nieuwjaar Ted, en de beste wensen, ook voor je vrouw’. 

‘Dank u, mijnheer Raiola, en u ook een goed jaar gewenst’. 

Ik ga echt twijfelen als over een paar weken de nieuwe shirtsponsor de aanstelling van een veldtrainer op prijs stelt. 

En hoe toevallig, Piet Buter blijkt vrij te zijn. 

Het leven van Corbett is verfilmd. Eroll Flynn was slechts een slappe imitatie van de Gentleman. Eens te meer bleek: 

De ene gentleman is de andere niet. 

Simpel.